رشادت در کربلا
حضرت علی اکبر(ع) در ماجرای عاشورا حضور فعال داشت و در تمام حالات در کنار پدرش امام حسین(ع)بود و با دشمنانش به سختی مبارزه می کرد. شیخ جعفر شوشتری در خصائص نقل می کند:
هنگامی که اباعبد الله الحسین علیه السلام در کاروان خود حرکت به سمت کربلا می کرد، حالتی به حضرت(ع) دست داد بنام نومیه و در آن حالت مکاشفه ای برای حضرت(ع) رخ داد، از آن حالت که خارج شد استرجاع کرد:
و فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون »
علی اکبر(ع) در کنار پدر بود، و می دانست امام بیهوده کلامی را به زبان نمی راند، سئوال نمود، پدرجان چرا استرجاع فرمودی؟: حضرت بلادرنگ فرمود: الان دیدم این کاروان می رود به سمت قتلگاه و مرگ درانتظار ماست، علی اکبر(ع) سئوال نمود: پدر جان مگر ما بر حق نیستیم؟
حضرت فرمود: آری ما بر حق هستیم. علی اکبر (ع) عرضه داشت: پس از مرگ باکی نداریم،
گفتنی است، با این که حضرت علی اکبر(ع) به سه طایفه معروف عرب پیوند و خویشاوندی داشته است، با این حال در روز عاشورا و به هنگام نبرد با سپاهیان یزید، هیچ اشاره ای به انتسابش به بنی امیه و ثفیف نکرد، بلکه هاشمی بدون و انتساب به اهل بیت(ع) را افتخار خویش دانست و در رجزی چنین سرود:
أنا عَلی بن الحسین بن عَلی نحن بیت الله آولی یا لنبیّ
أضربکَم با لسّیف حتّی یَنثنی ضَربَ غُلامٍ هاشمیّ عَلَویّ
وَ لا یَزالُ الْیَومَ اَحْمی عَن أبی تَاللهِ لا یَحکُمُ فینا ابنُ الدّعی
وی نخستین شهید بنی هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفه نیز آمده است:السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل. (7)
شباهت حضرت علی اکبر(ع)به پیامبر(ص)
مورخان درمیان خانواده پیامبر(ص)ازکسی که درتمام صفات شبیه اوباشد به جز علی اکبر(ع)نام نبرده اند.پدرعزیزش حضرت امام حسین ( ع)هرگاه شوق دیدار آن چهره حیات بخش راپیدا میکرد به این نور دیده نظر می انداخت.یا اگر خواهان شنیدن آن صدای جان فزائی می گردید که نغمات داوود در برابرش کوچک می نمود، به سخنان او گوش فرا می داد و هر گاه اخلاق کریمانه پیامبر را به یاد می آورد،اخلاقی که خدای تعالی آن را در آیه شریفه((وانّک لعلی خلق عظیم))ستوده، با تمام وجود به او توجه می فرمود . البته روشن است که او دارنده این اخلاق پسندیده بود،تمام خصوصیتهای پیامبر اکرم(ص)را دارا بود.مثل ورع،اخلاص،شجاعت،کرم،بردباری،خوشروئی،نرمش وانعطاف،
خشونت و قاطعیت در راه خداو دوری از پستیها و رذائل خواه از نظر شرع یا فطرت انسان و…و در یک کلمه آنچه در نزد خدای تعالی((عظیم))است .
با توجه به احادیث رسیده هر چند بعضی خاندان رسالت با مقام عظمای رسالت شباهت داشتند،اما علی اکبر(ع)مثل اعلای آن ذات کامل قدوسی،معصوم از هرعیب و خطا و آراسته به جمال قدس الهی بود.او هرچند به امام معصوم نیازمند است،اما بعید نیست که همچون ائمه(ع)دارای مقام عصمت باشد و این از فضل خدای تعالی دور نیست که انسانی بیافریند کامل،منزه ازهر عیب وخطا.کلام امام حسین(ع)دلالت بر تحقق وجود چنین قداستی با همه فضائل و محامد در فرزند عزیزش علی اکبر(ع)است .
در زیارت مخصوصه آن بزگوار در اول رجب از قول امام معصوم(ع)آمده:کما منّ علیک من قبل و جعلک من اهل البیت الذین اذهب الله عنهم الرجس وطهّرهم تطهیرا (( همانگونه که ازپیش بر تو منت نهاد وترا از خاندانی قرار داد که رجس وپلیدی را از آنان برده و پاک و مطهرشان ساخته است .))
معنی((اذهب الله عنهم الرجس))همان مقام عصمت است که در علی اکبر(ع)تحقق یافته است،هرچند وجوب عصمت در آن جناب همچون مقام عصمت امام که حجت بر مخلوقات است،نیست .
مقتل مقرّم ص ۴۹
